Εξερεύνηση στο Μυθιστόρημα «Η Φλόγα της Ελεγκάντι»
Είμαι η Ελίζ Γουάιτ. Είμαι το απαγορευμένο, ο μύθος σας και θα διεκδικήσω τη θέση μου σε αυτόν τον κόσμο. Αυτή η δήλωση αντικατοπτρίζει τη δύναμη και την επιμονή μιας νέας γυναίκας, της Ελίζ, που καταφέρνει να βρει τη φωνή της μέσα από τις προκλήσεις της ζωής.
Η Ελίζ Γουάιτ φαίνεται να ζει μια φυσιολογική ζωή, όμως πίσω από τη φαινομενικά ήρεμη επιφάνεια κρύβεται ένα οικογενειακό περιβάλλον γεμάτο εντάσεις και συγκρούσεις. Οι γονείς της βρίσκονται συνεχώς σε διαμάχες, και η Ελίζ καθώς και τα αδέλφια της γίνονται συχνά τα πρώτα θύματα αυτής της καταστροφικής καθημερινότητας. Όταν προσπαθεί να αναζητήσει ψυχολογική υποστήριξη από τις φίλες της ή τον σύντροφό της, αντιμετωπίζει ένα τοίχος αδιαφορίας. Αισθάνεται μόνη και διαρκώς σε αδιέξοδα, με αποτέλεσμα να αρχίσει να ονειρεύεται μια νέα αρχή, μακριά από τις κακουχίες της πραγματικότητας. Για να ξεφύγει, βρίσκει καταφύγιο στα αγαπημένα της βιβλία, όπου ψάχνει παρηγοριά και ηρεμία μέσα από τις ιστορίες τους.
Έπειτα από έναν ακόμα καβγά, η Ελίζ αποφασίζει να φύγει χωρίς να πει κουβέντα, κατευθυνόμενη στο μοναδικό όαση όπου αισθάνεται ασφάλεια: το τοπικό βιβλιοπωλείο. Στο ράφι της φαντασίας, την προσελκύει ένα κοκκινόμπλε βιβλίο που μοιάζει να καλεί την ψυχή της. Με σχεδόν αυτοματοποιημένη κίνηση, το παίρνει στα χέρια της. Μόλις αρχίζει να το διαβάζει, όμως, η πραγματικότητα της αλλάζει δραματικά. Ξαφνικά, δεν είναι πια στον κόσμο που γνωρίζει, αλλά μέσα στις σελίδες του βιβλίου – σε έναν κόσμο που είναι άγνωστος, αλλά ταυτόχρονα παράξενα οικείος: τη Νυμφαία Ακαδημία.
Η είσοδός της στην Ακαδημία δεν είναι εύκολη. Από την αρχή της, η Ελίζ έρχεται αντιμέτωπη με την αυστηρότητα του διευθυντή, ο οποίος δεν της δίνει την ευκαιρία να νιώσει ευπρόσδεκτη. Η Εμερλάιν, μια από τις άλλες μαθήτριες, την αντιμετωπίζει εχθρικά από την πρώτη στιγμή χωρίς να την γνωρίζει, προσπαθώντας να διαβάλλει την εικόνα της στους υπόλοιπους μαθητές. Ωστόσο, δεν είναι όλοι εναντίον της. Η Αλίσια αποδεικνύει ότι είναι ο πρώτος αληθινός φίλος της σε αυτό τον νέο κόσμο, στηρίζοντάς την και βοηθώντας την να κατανοήσει τις περίπλοκες διεργασίες της μαγικής της ζωής.
Με το να είναι γεμάτη περιέργεια, η Ελίζ αρχίζει να ανακαλύπτει περισσότερα, τόσο για τη λειτουργία της Ακαδημίας όσο και για τις δυνάμεις που φαίνεται να κρύβει μέσα της. Σε αυτή την αναζήτηση, ο Στεφάν, ένας τριτοετής με μυστηριώδη παρουσία και βάθος, την αναστατώνει με έναν άλλο τρόπο. Στο πρόσωπό του, γεννιούνται συναισθήματα που είναι αόριστα — επιθυμία, σύγχυση, αμφιβολία. Όσο παλεύει να κατανοήσει τη νέα της πραγματικότητα, ένα τρομακτικό γεγονός αλλάζει ριζικά την αντίληψή της για την Ακαδημία. Μπροστά στα μάτια της, ένα σκοτεινό και απειλητικό πλάσμα δολοφονεί μια φοιτήτρια, προκαλώντας της πανικό. Ο καθηγητής Οντέρ που εμφανίζεται στη συνέχεια την καθοδηγεί να συνεχίσει κανονικά για το μάθημα, υποσχόμενος να φροντίσει την κατάσταση, αν και η Ελίζ συνειδητοποιεί ότι η ασφάλεια που νόμιζε ότι ενσωματώνει η Ακαδημία μπορεί να είναι εντελώς παραπλανητική.
Η Νυμφαία Ακαδημία, που υποτίθεται πως είναι το πιο ασφαλές μέρος στον κόσμο, αποδεικνύεται ότι κρύβει κινδύνους που ίσως ποτέ δεν φανταζόταν. Η άφιξή της δεν ήταν τυχαία και, πλέον, οι ισορροπίες έχουν διαταραχθεί. Παρά την αρχική της άγνοια, η Ελίζ συνειδητοποιεί ότι είναι προορισμένη για κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που είχε φανταστεί. Αλλά σε αυτόν τον επικίνδυνο κόσμο πρέπει να καθορίσει ποια πραγματικά θέλει να είναι — γιατί εκεί, η αδυναμία δεν συγχωρείται.
Στο πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα, η Χριστίνα Μ. Ψύλλα μας συστήνει την Ελίζ Γουάιτ, μια νεαρή κοπέλα που βρίσκει τη δύναμη να δραστηριοποιηθεί μέσα από μια τοξική οικογενειακή κατάσταση. Μια μυστηριώδης ιστορία την οδηγεί σε έναν υποβλητικό, μαγικό κόσμο, γεμάτο προκλήσεις και αποκαλύψεις που θα αλλάξουν τη ζωή της για πάντα. Η γραφή της Χριστίνας Ψύλλα, αν και μερικές φορές εμφανίζει τη δυναμική ενός πρώτου έργου, αποκαλύπτει εντυπωσιακή έμπνευση και διάθεση για εξέλιξη. Το ύφος της είναι απλό, αλλά γεμάτο ένταση, που προσφέρει ζωντάνια και κινηματογραφικό ρυθμό στις σκηνές. Οι διάλογοι αγαπήθηκαν και ενσωματώνονται με βαθύτερα συναισθήματα, κυρίως επειδή οι ήρωες είναι έφηβοι που περνούν από συγκρούσεις και αλλαγές. Η προοπτική της Ελίζ ενισχύει τη σύνδεση με τον αναγνώστη, ενώ η εναλλαγή απόψεις που προσφέρει η Χριστίνα από τους χαρακτήρες, όπως ο Στεφάν και η Αλίσια, προσφέρει μια πολυδιάστατη εικόνα της ιστορίας.
Η «Φλόγα της Ελεγκάντι» αναδείχνει την αναγκαιότητα της εξερεύνησης της ατομικής ταυτότητας και της πάλης του καθενός απέναντι σε εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς. Αν αγαπάτε τη φαντασία και αναζητάτε κάτι διαφορετικό με έντονο ελληνικό χαρακτήρα, αυτή η ιστορία αξίζει την προσοχή σας.
